Normalleşme Sancısı - Taha Özhan - Seta Yayınları

Cumhuriyetin kuruluşundan beri Türkiyenin bir Kürt Meselesi hep var olageldi. Önceleri, entegrasyon ve geri kalmışlık kaygılarıyla değerlendirilen bu sorun, 1980lerden itibaren, PKKnın ortaya çıkmasıyla bir güvenlik sorunu olarak ele alınmaya başlandı. Böylece PKK, Kürt Sorununun karmaşık dinamiklerini unutturan bir işlev gördü. Kamu otoritesi de Kürt Meselesini teröre indirgeyerek yönetmeye çalıştı. Oysa yaklaşık son otuz yıl içinde Türkiyede ve bölgede bu yaklaşımın gözden geçirilmesini zorunlu kılan birçok gelişme ortaya çıktı.

2000li yıllarda ise Kürt Meselesinin çözülmesi yolunda birkaç kırılma yaşandığı görüldü. Önce meselenin ülkenin demokratikleştirilmesi sorunundan ayrı tutulamayacağını gösteren adımlar atıldı. Vesayet rejimi sona ererken Kürt Meselesini etnik ve seküler bir dile yaslayan unsurlardan da, Kürt Meselesinin ortaya çıkardığı aktörlerin sol-liberal aydınların vesayetindeki tıkanmışlığından da bağımsız bir yaklaşım gerektirdiğini gösteren gelişmeler oldu.

2008-2013 dönemi ise en önemli konu başlığı Kürt Meselesi olan demokratikleşmede ilklerin yaşandığı yıllardı. Açılım Sürecinden Çözüm Sürecine geçişi ve Diyarbakır Buluşmasıyla toplumsal ve bölgesel anlamda önemli bir kırılmayı işaret eden bu yıllar, Kürt Meselesini konuşur hale gelmekten çözme iradesini oluşturma düzeyine varış dönemi olarak isimlendirilebilir.

Normalleşme Sancısında Taha Özhan, bu zorlu süreci odağına alıyor. Kürt Meselesini ortaya çıkaran uzun bir geçmişin de izini sürerek.