Robinson Crusoe - Daniel Defoe - Yediveren Çocuk

Ben Robinson Crusoe. Dehşetli bir fırtına sonucu gemimiz battı. Kaptan ve arkadaşlarımdan hiç kurtulan olmadı. İçinde bulunduğum ıssız bir adaya sürüklendim. Ölümün kıyısından dönen ben, şimdi büyük bir yalnızlık ve umutsuzlukla karşı karşıyayım.”

1 Ekim. Sabah olduğunda gemi kıyıya doğru sürüklenerek adaya çok yaklaşmıştı. Hiç rüzgâr yoktu. Teknenin parçalanmadığını, kupkuru olduğunu hayretle gördüm. Ona ulaşmalı, işe yarar şeyleri kurtarmalıyım.

2 Ekim. Yüzerek gemide ulaştım. Kamaralar dahil, teknenin bütün bölümlerini iyice araştırdım. Tahta ve direklerden sal yaparak ne buldumsa sahile taşıdım. Gemide rastladığım tek canlı küçük bir köpekti. Onu da kıyıya getirdim. İlerleyen günlerde benim buradaki tek arkadaşım bu köpek olacak.

11 Aralık. Bugün içini oyarak mağaraya çevirmeye çalıştığım kayalık kısmın tavanından kocaman bir toprak yığını düştü, az kalsın altında kalıp eziyordum. Uzun zaman uğraşarak çöken toprağı mağaradan dışarıya atmayı başardım