Yansılar-2 - Cengiz Dağcı - Ötüken Neşriyat

Yansılardan söz etmiyorum Reginaya. Söz etmeye gerek duymuyorum. Ama Regina biliyor. Bu akşam da Yansılara gömülü otururken:

Cengiz, sen ölünce senin ruhun hemen Kızıltaşa dönecek, diyor Regina. Başımı Yansılardan kaldırmaksızın, Bedenimin dönmesini yeğlerdim, diyorum. Bilinmez, bedenin de döner belki Kızıltaşa günün birinde, diyor Regina. Ve içim ısınıyor. Hoş bir sıcaklık kaplıyor bedenimi. Bir ara kendi mezarımı Kızıltaşta görür gibi oluyorum. Oysa biliyorum, Kızıltaşta mezarlık yok. Benim bildiğim Kızıltaşın Aşağı ve Yukarı mezarlıkları yerle bir edildi; mezar taşları, türbeler kırılıp yol ve yapı inşalarında kullanıldı; iz kalmadı Kızıltaş mezarlıklarından. Ama ölü bedenimin mezarlıklara gömülmesi şart değil; beni MemişinBayırına gömebilirler; Gelinkayanın dibine gömebilirler; Soğuksu bayırlarına, Ayı Dağıyla Yayla arasından esen şiddetli rüzgârlara açık Tübya kırlarına gömebilirler beni. Nereye gömülürsem gömüleyim, farketmez. Yeter ki ölü bedenim Kızıltaşa gömülsün.