Takım Öğrenmesinin Ahlaki ve Spiritüel Doğası - Selahaddin Şamil Fidan - Nobel Bilimsel Eserler

Takım öğrenmesi; takım üyelerinin kolektif olarak geri bildirim aramasını, denemesini, beklenmeyen sonuçları yansıtmasını ve hataları tartışmasını ifade eder. Takım öğrenmesini geliştirmeyi amaçlayan örgütlerin takım öğrenmesinin öncüllerini bilmesi gereklidir. Proje yönetimi literatüründe, takım üyelerinin ahlaki doğası, felsefi erdem etiği perspektifi bağlamında yeterli düzeyde çalışılmamıştır. Eser kapsamında Aristotelesin temelini attığı ve Alasdair MacIntyrenin günümüzde yeniden canlandırdığı felsefi erdem etiği perspektifinden, takım erdeminin kavramsallaştırılması sürecinde yararlanılmıştır. Takım erdemi, takım öğrenmesinin öncülü olarak çalışma kapsamında ele alınmıştır. Proje takımı literatüründe, proje takımlarının bilişsel ve duygusal yönleri önemli düzeyde dikkate alınırken takımların spiritüel doğası yeterli düzeyde çalışılmamıştır. Bu eksikliği tamamlamak amacıyla çalışma kapsamında birey düzeyindeki iş yeri spiritüalitesi takım düzeyinde ele alınmıştır. Ayrıca gerek birey düzeyindeki spiritüalitenin gerek takım düzeyinde spiritüalitenin nasıl geliştirileceği konusunda örgütsel karar vericiler yeterli bilgiye sahip değildir. Bu bağlamda, takım erdemi, takım spiritüalitesinin bir öncülü olarak çalışma kapsamına dâhil edilmiştir. Örgütsel davranış araştırmalarında, takım spiritüalitesinin bir süreç değişkeni olarak ele alınmasına yönelik gelecek araştırma önerileri dikkate alınarak takım erdemi ve takım öğrenmesi arasındaki ilişkide takım spiritüalitesi aracı değişken olarak ele alınmıştır. Böylece eser kapsamında, yazılım geliştirme takımlarında, takım erdemi ve takım öğrenmesi arasındaki ilişkide takım spiritüalitesinin aracı değişken rolü aydınlatılmıştır. Çalışma kapsamında, yöneticilere ve gelecek araştırmacılara anlamlı öneriler bulunmaktadır.