Neo-Epik Şiir - Hakan Arslanbenzer - Okur Kitaplığı

Bugün için belli bir kahramandan ya da kahramanlıktan bahsedemiyoruz. Çevremizde bir yığın memur, kasabalı, aylak adam, tüccar veya okumuş var; fakat bunların ya kaba anlamda halktan insanlar ya da melodram kahramanı taslakları olduğunu görüyoruz. Düşünelim: Son kahraman kimdi? Soralım: En son hangi tarihte belli bir olay, kahramanı, şairi ve halkı kaynaştırıp tek sesle konuşturdu? Ve devam edelim: Bugünün kahramanları kimlerdir? Bu günün olayı ne mahiyettedir? Bugün için üste çıkmış bir şiirden ya da ayak seslerini duyuran bir halktan bahsedemeyişimizin arkasında bu sorulara olumlu cevap yetiştiremeyişimiz vardır. Halk fasit, şair suspus, kahraman kaybolmuştur. Anlattığımız ölümcül barış durumu sebebiyle, dünya şiirinde ciddi anlamda epik eserler verilemediği ortada, verilebileceği şüpheli. Katışıksız bir epik şiir beklemiyoruz zaten. Yine de biz üstümüze bir vazife düşürerek, epik şiirin hasılasını almak mümkün olmasa da, zaman içinde bu tarz şiirin ne çeşit unsurlarla katışarak bir şekle geldiğini ve damarlarını bugüne nasıl fırlattığını işlemeye uğraşacağız.