Mutsuzluklar Silsilesi - Melissa Koç - Gece Kitaplığı

Sevmek; seni görmek, bilmek, dokunmak demek değilmiş. Aramızda yüreğinin onca aşamadığım mesafesi girince anladım.

Vedalar da öyle her önüne gelenle olmuyormuş. Mesela sarılıp öpsen de sadece hoşça kal deyip gitsen de bazılarının yokluğunda, varlığını yaşamadan nefes alamıyormuş insan.

Beklemek de yürek yoruyormuş epeyce ha geldi ha gelecek diye geceyi gündüze kışı yaza çevirmişim anlamadan, bilmeden.

Her ne olursa olsun geçmiyormuş bazı acılar ne zaman ilaç oluyormuş kalbe ne de başka bir ten ruha iyi gelebiliyormuş.

O diyormuş insan; yıllar geçse de o, bedenler geçse de, Ömür bitecekse onda bitsin, onu severek tükensin istiyormuş ama olmayınca da olmuyor işte elden bir şey gelmediği kadar bitap düşüyor insan sevmeyenine.