Mevlana Celaleddin Rumi

Mevlana Celaleddin Rumi

13. yüzyılın önemli İslam alimlerinden biri olan Mevlana Celaleddin Rumi, 30 Eylül 1207 tarihinde Horasanın Belh bölgesinde bulunan Vahş kasabasında dünyaya gelmiştir. Babası, Sultan-ül Ulema unvanını taşıyan saygın bir bilim insanıdır. Sufi İslamın Mevlevilik tarikatının kurucusu olarak tanınan Mevlana, Mesnevi adlı uzun manzum eseriyle geniş bir coğrafyada yüzlerce yıldır pek çok insanı etkilemeye devam etmektedir.

Hükümdar Alaeddin Keykubadın daveti üzerine Konyaya yerleşen Mevlananın babası Bahaeddin Veled, kendisine tahsis edilen İplikçi Medresesinde ders vermekteydi. Babasının vefatının ardından müritleri Mevlananın etrafında bir araya geldi. En önemli eseri olan Mesnevi, İslamiyete dayalı mistik düşünceyi ve ahlaki öğütleri içeren manzum bir eserdir. Bu eser, birçok farklı konuyu ele alırken özellikle insanın ruhsal yolculuğunu ve Allaha dönüşünü anlatır. Bu yönüyle Mesnevi, İslam dünyasının en önemli edebi ve dini eserlerinden biri olarak kabul edilir.

Zengin din eğitimi ve ilmi bilgisi olan Mevlananın hayatına 1244 yılında Şems-i Tebrizi girdi. Bu tanışma Mevlananın yaşamında yeni bir dönemin başlangıcı oldu. Şems ve Mevlana, bir odada uzun süre geçirerek birbirlerine derin sorular sordular. Bu süreçte kendilerini ve evreni daha derinlemesine anlamaya çalıştılar. Böylelikle Mevlana, Şemsin öğretileriyle değişmeye başladı. İkisi arasındaki sohbetler ve içsel yolculukları, çevrelerindekilerin dikkatini çekti ve dedikodulara yol açtı.

Şemsin ani kayboluşu, Mevlanayı derin bir üzüntüye sürükledi. Eserlerinde ayrılığın acısını dile getirdi, sema törenleriyle içsel yolculuğuna devam etti. Şemsin tekrar ortaya çıkmasının ardından yaşanan bu buluşma da uzun sürmedi. Ancak Mevlana, içsel aydınlanma yolculuğuna devam etti. Şemsin kaybı ise Mevlananın iç dünyasında derin bir dönüşüm başlattı. İnzivaya çekildi ve 17 Aralık 1273te vefat etti.