Kum - Mehmet Atilla Oğuz - Gece Kitaplığı

Kocaman bir kaya idim. 
Zamanın rüzgârında aşındım,
Kum oldum.
Her bir kum zerresinde parçalandım,
Hiç oldum.
Tam toz olurken sen bana deniz oldun,
Islattın beni ben sana kumsal oldum.
Üzerimde yürüdün,
Yüreğimde iz oldun.