Kızılcagün - Güner Dinçaslan - 44 Yayınları

Bir güneş ki yurdun kuzeyinden güneyine, batısından doğusuna aynı anda doğmuş; kalplere umut yerleştirerek ısıtıyor, ışıtıyordu. Seğmenbaşı Koca Bayram geceden Dikmen sırtlarındaki Keklik Pınarı’nın tam orta yerine bir ulu ateş yaktırmıştı. Türk töresinde bu ateşin anlamı büyüktü. Seğmenler, bir geleneğin temsilcileri, bu ateş etrafında toplanmışlardı. Ulu ateş etrafında toplanan seğmenler biliyorlardı ki bu ateş normal zamanlarda yakılmazdı ya devlet zordaydı ya devletin başı zordaydı. Yine Kızılcagün ilan edilip toplanma çağrısı yapılmışsa bir lider seçilecek veya o lidere biat etme töreni yapılacaktı, bu ateş işte öyle zamanlarda yakılıp etrafında toplanılırdı.