Hayat - Emin Can Soyuçok - Gece Kitaplığı

Artık bulunmam gereken son yerdeyim,
Bu noktadan ileri kim bilir nerdeyim
Elim cebime takıldığında adı kalmayan bir fotoğraf,
Kalbimi yokladığımda gülünç olmuş bir aşk var.
Olur da bütün insanlık yan yana durabilirse
Bastığı topraklara sevdalı, adımlarına kızgınım.
Bir gün aklımıza ‘gülmek’ geldiğinde
Bir sözüm dursun kenarda:
“Hayat akıp gidiyor fark etmediğim çırpıda
Ben hayattan vazgeçmedim, kabul ettim
Bu yüzden insanlardan eller uzansa kalbimi çıkarıp verecektim.”