Haluk Özdil Seti (5 Kitap) - Haluk Özdil - Truva Yayınları

1. Kitap: Örümceğin Ayak İzi (160 Sayfa)

Küçücük bir kuşkuyla başlamıştı her şey; önce benliğini ele geçirdi, sonra da tüm yaşamını.... Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı...
Yüksek tirajlı gazetenin haber sayfasında editördü Fikret; orta yaş sınırında, sıradan yaşamı olan bir adam... Ve bu sıradan yaşam, yine kendi eliyle yazdığı küçük bir haber yüzünden alt üst olmak üzereydi....Yıllardır kayıp çocuklarla ilgili haberleri sayfasına koyup dururdu. Çalıştığı gazeteden ayrıldığı gün, kayıp çocuklar dosyasını araştırmaya karar verdi....Verdiği bu kararın kendisiyle birlikte ailesinin ve dostlarının yaşamını da alt üst edeceğini nereden bilecekti ki?... O kayıp çocukların peşindeydi; ama ölüm de onun peşinde koşmaya başlamıştı... Diğer insanlar gibi dünyayı gördüğü kadarıyla yorumlamıştı; görünmeyen, başka bir karanlık dünyanın, yaşamın tam ortasında yer aldığını bilemezdi ki.. Sadece çaresiz bir çocuğu kurtarmak için düştüğü, Kayıp çocuklar, bataklığında, şirketine ihanet etmekle suçlanan ölüm makinesiyle kesişen yolları, Anadolunun uzak köşesindeki eğitim kampına kadar uzanacaktı.. Kurtardıkları çocukla birlikte peşlerine düşen ölümden kurtulmaları; ayrıntıların içinde saklı olan yazgılarına mı, yoksa yazgılarının içinde gizlenen ayrıntılara mı bağlıydı?.. Bunu zaman gösterecekti.. Çünkü onlar her yerdeydi..

2. Kitap: Reis’in Altı Saati (224 Sayfa)

Israrla çalan telefon sinirlerini bozmaya başlamıştı Cumhurbaşkanı zorlukla gözlerini açtı ve saatine baktı; on altı otuzu gösteriyordu.  
“Buyur enişte, anlat bakalım.”
“Pek iyi haberlerim yok, İstanbul’da garip şeyler oluyor.”
Gülümsemesi yüzünde dondu, kara bir bulut kapladı yüzünü. Yoksa yine bir bomba mı patlamıştı?
“Anlat, dinliyorum”
“İstanbul’da garip askeri hareketlenmeler var.
Beylerbeyi sarayı tarafını askerler trafiğe kapattılar, köprü yönüne de geçiş vermiyorlar.”
Şaşırmıştı, eniştesinin anlattıklarına
bir anlam veremiyordu? Eğer doğru olsaydı,
MİT Müsteşarı Hakan elli kere uyarırdı kendisini.
İçişleri Bakanlığı’nın, Genelkurmay’ın görmediğini eniştesi nasıl görmüştü?
“Belki bir tatbikat vardır veya terörist avında olabilirler.”
“Koskoca kentin içinde tank ve uçaklarla terörist avlamak biraz garip geliyor bana.”
Eniştesi doğru söylüyordu, mantıklı bir açıklama değildi bu. Peki, neden kendisine bilgi verilmemişti?...

3. Kitap: Kod 5 (272 Sayfa)

30 Kasım 2007 Isparta Türbetepe… Saat: 02.05
Düşen Isparta Uçağının İçinde Altı Nükleer Fizikçi de Vardı...
1830 rakımlı Türbetepe’ye düşen Atlasjet üç parçaya ayrılmış, uçağın gövdesi tepenin üzerinde kalırken, kuyruk ve ön kısmı yüz elli metre aşağıya savrulmuştu. Saatler 02.05’i gösterirken bir helikopterin ışığı aydınlattı Türbetepe’yi. Etraftaki kar kalıntılarını savurarak az ilerdeki küçük düzlüğe iniş yapan helikopterden hızla inen dört adam önce gövdenin olduğu bölüme yöneldiler. Kalın kar anorakları giyinmiş, başları kapüşonlu adamlar kuvvetli el lambalarıyla cesetlere bakarak ilerlemeye başladılar. En öndeki birden, durup bağırdı:
“Bu yaşıyor!”
 Adam grubun liderine bakıyordu. Yanıt tek kelimeyle geldi:
“