Göç/ük - Gültekin Emre - Bencekitap

Yola çıkmadan önce bilemezdi yolun sonunun nereye varacağını, kimlerle karşılaşacağını. Geldi, sabah beşte kalktı yıllarca; güneş batarken döndü evine. Düş kurmayı unuttu: Gördü Hanyayı Konyayı gurbette! Keşke hiç gelmeseydim buralara, demedi. Dönüş yolunu gözlerdi bir zamanlar. Artık dönüş de yok geriye. Bitti.

Yol bitti
Kar yağıyor
Hayat dolu bir kadın saçlarını savurarak geçip gitti yanından.