Franchise Sözleşmesinin Sona Ermesi Halinde Tarafların Hak ve Yükümlülükleri

Franchising sistemi içinde yaşanan pek çok sorun Türk yargı mercileri tarafından tam olarak anlaşılamamakta ve çözüm getirilmesi çok uzun zaman alabilmektedir. Hatta zaman zaman getirilen çözümler artık anlamsız hale gelebilmektedir. Bu durum özellikle de franchise sözleşmelerinin sona erdiği durumlarda çok karmaşık bir hal almaktadır. Oysa ki Franchise sözleşmelerinin sona ermesi durumunda ortaya çıkacak hukuki problemler hem taraflar hem de sektör oyuncuları açısından büyük önem taşımaktadır. Franchising sistemi içinde verilen tek bir karar ya da çıkan sorun dahi sistemin tüm aktörlerini, sadece o franchise alanı değil, diğer tüm franchise alanları da etki altına alabilmektedir. Bu nedenle teorik bilgilerden ziyade yaşayan franchising sisteminin sorunlarını daha farklı bir şekilde ve yol gösterici olabilecek bir tarzda incelemeyi hedefleyerek bu çalışmaya karar verilmiştir. Franchise sözleşmelerine ne yazılırsa yazılsın bu hükümlerin uygulanmasının çoğu zaman olanaksız olduğu gözleminden yola çıkılarak franchise sözleşmelerinin sona ermesi halinde tarafların hak ve yükümlülüklerinin neler olacağına ve nelerle karşı karşıya kalabileceklerine Yargıtay kararları ışığında bir çözüm aranması ve yaşanan sıcak sorunların gün ışığına çıkarılması hedeflenmiştir. Karşılaştırmalı hukuktan örnekler verirken franchising sisteminin ilk olarak Amerikada ortaya çıkması ve hızlı bir şekilde gelişmesi nedeniyle genellikle Amerikan hukuku ve bu hukukta eyaletler bazında verilen kararlar ya da yapılan düzenlemeler göz önüne alınmıştır. Bu çalışma; franchise sözleşmesinin sona ermesi durumunda franchise alan ve franchise verenin hak ve yükümlülüklerini ağırlıklı olarak Türk Ticaret Kanunu çerçevesinde inceleyen bir çalışmadır.