Firavuna Tercüme - Murat Çetin - Ötüken Neşriyat

Ben kuyunun suyunu huy edindiğim vakit,
Karınca gölgesiyle susayınca başında;
Değilsin demişlerdi sen bu kuyuya ait
Bize de seslenirdi sular senin yaşında

Ağacın bel büktüğü saftayım, bura tenha
Söylemedim, dağları suların deldiğini
Senin sırrın var iken seni bilmezdim daha
Koynuma kaçan suyun nazara geldiğini