Felaketin Adı 5553 - Nezihe Şirvan - Baygenç Yayıncılık

Onlar benim çocuklarım gibidir, Sen olsan çocuklarını bırakebilir misin dedi” adam.
Ellerimde büyüttüğüm tohum derneğim kooperatifim; nasıl terk edeilirim!”
Belirsizlik hüznü vardı bakışlarında.
Sahil kahvesinin ahşap taburesinde yan dönüp, sevdalısı denize baktı önce;
Sonra, tepelere, izlemeye doyamadığı yeşile...
Gözlerinde başaklar dalgalandı...
Ülkesinin emperyalizme tutsak edilen topraklarını düşündü.
Gelecek nesilleri, o güzelim çocukları düşündü.
Belli ki olmazlar vardı.
Oysa O, olmazları oldurmaya ant içmişti. 
Sustu...