Çocuk Kadınlar - Eda Çelik - Gece Kitaplığı

“Solacağını bildiğin bir çiçeği kesip koparmalısın. Benim çiçeklerimi solmadan koparmam gerekir. Kökü iyileşip yeni çiçekler boy verene kadar. Bir makina bulup onları iyileştirmeli.” dedi. Başını omzuma bıraktı. Yanı başında bir güç, destek görmeye ihtiyacı vardı. Bu zor süreçte onu mutlu etmek gerekirdi. “Bu sorun, konu sen olunca üfleyince uçan bir uçar kaçar çiçeğidir. Hem bunu bir oyun gibi düşünebiliriz. Bu hastalık bir üçgen ipi olur mesela ben sen ve Şimi de oynarız. Sen ipin içine atlarsın önce, sonra güzel hareketler yapıp bitirirsin bu oyunu. Üstelik sen çok güzel ip atlarsın.” dedim.