Talihsizliklerle Başa Çıkma Yolları - Nehir Yarar - Elma Çocuk

Talihsizliklerle Başa Çıkma Yolları - Nehir Yarar - Elma Çocuk
TALİHSİZLİKLERLE BAŞA ÇIKMA YOLLARI
Nehir Yarar

Nehir Yararın yeni romanı Talihsizliklerle Başa Çıkma Yolları, Ankaradan Datçaya uzanan muzip bir serüven. Olaylar her sayfada dallanıp budaklanırken, şen şakrak sofralarda çözüme kavuşacak. İlginç karşılaşmalar, gülümseten tesadüfler ve sepet sepet aksilik âdeta yağmur olup üzerimize yağacak. Tüm bunlar olurken bağımlılıklar, dostluk, çevre gibi pek çok konuda içini döken Nehir Yarar, sürükleyici ve duyarlı anlatımıyla yine şaşırtmayacak. Ne de olsa o her zaman gençlerin arasında, gençlerden yana. Öhöm, öhöm… Yetmişe merdiven dayayan neşeli gençleri de unutmayalım.
***
Talihine küsmeyenler, hazır mısınız? İşte şansınız döndü çünkü elinizdeki tam bir yaz kitabı. Deniz kokulu, kalabalık, şenlikli veee küçük, komik, beklenmedik talihsizliklerle dolu.

Bir bu eksikti! Terslik üstüne terslik yaşayan Emre, o gün bir kötü haber daha almıştı: Yaz tatilini deniz kenarında ama matematik çalışarak geçirecekti. Koca bir ayını… Başka planları olsa da ne yapsın, minik hayal kırıklığını yanına alıp yollara düştü. İstikamet Datçaydı. Yolculukta başına gelenler şöyle dursun, asıl talihsizlikler vardığı evde başlayacaktı. Üstelik onca insan içinde oyun bağımlısı Selinle arkadaş olmuştu. Belki de hepsi birer şanstı, kim bilir…

İyi okumalar ve bol şans dileğiyle.



Tema: Kim olduğumuz
Kavramlar ve Anahtar Sözcükler: İLETİŞİM VE SOSYAL İLİŞKİLER, aile, arkadaşlık, komşuluk, kitle iletişim araçları, genel ağ, TEKNOLOJİ VE SOSYAL BİLİMLER, kendini düzenleme
Tutum ve Değerler: Empati, dostluk, duyarlılık, saygı, sevgi, sorumluluk
Profil Öğeleri: Dönüşümlü düşünen
10+ yaş / 4-5-6-7. Sınıf



KİTAPTAN

“Bundan kurtuluş yok mu?” diye sordu Yasemin.
“Tek bir çıkış yolu olabilir. Gezegenin kendini toparlayabilmesi için şu dedikleri karbon ayak izi meselesini ciddiye almamız şart. Hiçbir işe yaramasa bile denedik, çabaladık deriz.”
Bu sözlerin ardından her kafadan bir ses çıkmaya başladı. Uğultuyu bastıran matematik öğretmeni, “Yaz tatili yaklaşıyor. En azından tatil boyunca kafayı bu işe yorun ve neler yapılabileceğini düşünün. Okullar açıldığında bunu bir sunum haline getirip teslim edenlere matematik sözlüsünden yüz puan vereceğim” dedi.
Uyanık arkadaşım Mesut, “Gelecek seneye bizim dersimize gireceğinizin garantisi var mı?” diye sordu.
“Bunu ben de sana soruyorum Mesut, önümüzdeki sene bu sınıfta olacağının garantisi var mı? Hayatın ne getireceğini bilemem ama okul yöneticilerinin planlarına bakılacak olursa seneye yine birlikte görünüyoruz. Bu yüzden işi ciddiye alıp yaz tatilinde söylediklerimle ilgilenin. En azından karbon ayak izi nasıl hesaplanır, bunu bile öğrenip bazı gereksiz harcamalardan kaçınsanız yaşadığımız dünyanın ömrünü uzatabilirsiniz” dedikten sonra derse geri döndü.
Başımı önüme eğdim ve öğretmenin haklı olduğu noktaları düşünmeye koyuldum. Fakat bu sınıfta kendi halinde düşünmek imkânsız.
Arkamda oturan Mesut, “Geçmiş olsun Emre. Aslına bakarsan gümüş rengi, elips çerçevenin modası çoktan geçmişti. Şimdi dikdörtgen, siyah çerçeveler moda” dedi.

***
Otobüse biner binmez başlayan talihsizliklerime bir yenisinin eklenmemesi için çevremle iletişimi kesmeye ve arkamda oturan teyzenin dediğini yapmaya karar verdim. Çantamı ayağımın altına koyar koymaz gözlerimi kapattım. Otobüs bu sırada hareket etti ve tıngır mıngır yeniden yola düştük.
Yine bir kolonya kokusuyla burnum uyarılırken tek gözümü açtım. Muavin değişmişti. Şaşırdım. Uzun yollarda şoförün dinlenmesi için değiştirildiğini biliyordum da muavinlerin değiştiğine denk gelmemiştim. İnsan hakları konusunda hassas bir firmayla yola çıkmış olduğuma sevindim. Bu arada kolonya istemediğim için uyuklamaya devam ettim fakat kolumun dürtülmesiyle uyku da uyuyamayacağımı anladım. Bu otobüste ne okumak ne oyun oynamak ne de uyumak mümkündü.
“Yine ne oldu?” diyerek başımı ar