Omega Geçiş Sorumlusu - Zuhal Saadet Dinç - Kitap At Yayınları

Artık ben de normal insanlar gibiydim. Çünkü ölümsüzlüğüm yok olmuştu.

O gece annem olacak kadın yani şimdi benden geçiş izni bekleyen kadın o dönemdeki annemdi, sessizce odama girdi ve başımı ellerinin ellerinin arasına alarak enseme doğru bir elini geçirdi. Uzun tırnaklarını enseme değdirdi. Değdirmeden önce içinden dua gibi birşey mırıldandı. Bu söylediği şey beni kendimden geçirmişti. Elleri ensemin içine hatta derimin içine girdi ordan parlayan bir kristal vardı, onu çıkardı. Ensemdeki parıldayan o kristalin sivri uçlarını bir anda yuvarlak yaparak onu iş görmez yapmıştı. Sonra onu aldığı yerden elini tekrar enseme geçirerek onu yerine koydu ve ordan sessizce ayrıldı.

Peki ya ben artık ölümlü müyüm? Bunu nereden anlayacağım? Bunun işaretleri neler?