Olsun - Osman Sedat Koçhan - Cinius Yayınları

Perde

Bahar geldi, sen geldin.

Çiçekler açtı gönlümde
Durup durup koktun.
Selamlaştı iki yalnız adam,
Ölümün kıyısında;
Ecel sen oldun…
Cellat çaldı kapımı bir sabah,
Aldım içeri;
Merhaba sen oldun.
Toplandı insanlar,
Hep bir ağızdan haklarını helal ettiler;
Helalim sen oldun.
Kazdılar toprağı,
Koydular içine;
Üstüme gelen toprak sen oldun.
Geçti yıllar sonra,
Ne gelen var ne giden,
Yok mu bir amin diyen;
Okunmayan duam sen oldun.
Karıştım toprağa,
Yürüdüm öte yana;
Bir çiçek açtı sonra ruhumda;
Yaprağı sen oldun…