Sessizce - İlker Öztürk - Avrupa Yakası Yayınları

Bir İnsan... Çağhan ve arkadaşları olayı duyar duymaz, hastaneye koştular. Çok kalabalıktılar, hastaneye vardıklarında, Sancar’ın halini görünce, akılları neredeyse yerinden gitmiş, herkesi bir anda öfke ve intikam sarmıştı Bir Kavga... Bak, lan buraya!Ne var? Der demez, Çağhan’ın kafası Kenan’ın yüzünde patladı.Bir Dönem... İlk önce Sancar, ardından bugün Kenan’ın Üniversitede dayak yemesiyle ortalık iyice karışmıştı. (...) ... dışarıda silahlar patladı. Birden, her yanı bağırtı ve gürültü kapladı. Çığlıklar ve koşuşturmalar had safhadaydı. Silah sesinin nereden geldiği hiçbir zaman anlaşılamadı. Tıpkı; tetiği düşüren, grupların arasına sızan karanlık ellerin sahibinin anlaşılamadığı gibi... Bir Aşk.. Yüzü ifadesizdi, kımıldayan hiçbir yeri yoktu. Kirpiklerinden düşen birkaç damla yanağına doğru süzüldü. Hafif sendeleyerek, bulduğu bir taşın kenarına çöktü. Toprağa doğru baktı. Ağır bir ıstırap içindeydi. ‘Tenin karışmış toprağa, bense buz oldum Naz!’’sözleri düştü dudaklarından...