Milenaya Mektuplar - Franz Kafka - Kaldırım Yayınları

“Dünyada benim ihtiyaç duyduğum kadar sabır var mı Allahım?”

“Her tarafa ‘Milena’ yazdım, yazmayı bildiğim tek kelime bu ve ben büyük bir coşku ile bunu herkese göstermek istiyorum.”

“Yardım et bana! Söylediklerimden daha fazlasını anla!”

“En kötüsü de sahip olmadığın şeylere ait olmaktır.”

“Bir odadayız Milena. Birbirine bakan iki kapının ardındayız ama ayrı ayrı. Biri açacak olsa diğeri hemen ürküp kapıyor kapıyı…”

“Yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız. Bizler çoğunlukla iyi olduğumuzda susarız.”

“Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene yanımda…”

“Bir odadayız Milena. Birbirine bakan iki kapının ardındayız ama ayrı ayrı. Biri açacak olsa diğeri hemen ürküp kapıyor kapıyı…”

“Olmamasına razıyım, oluyormuş gibi olmasın yeter.”

“İyi olmam için gereken tek şeyi, beni severek yapıyorsun zaten…”

“…ve sen gelmiyorsun; çünkü gelmeye kendin ihtiyaç duyana kadar bekliyorsun.”

“Seni kaybetmekten o kadar çok korkuyorum ki Milena. Bazen düşünüyorum da eğer gerçekten insanlar mutluluktan ölebilselerdi benim çoktan ölmüş olmam gerekecekti.”